
Door Remco Lindeman 9 april 2025
Inleiding
De ontwikkeling van het hart in het embryo is niet alleen een indrukwekkend architectonisch proces; het is ook een vormende dialoog tussen biologie en gevoel, tussen structuur en waarneming. Wat begint met microscopische celbewegingen en biochemische processen zoals epithelial-mesenchymale transitie (EMT) en het modelleren van de extracellulaire matrix (ECM), eindigt in een kloppend, voelend orgaan. Een hart dat zichzelf ritmisch uitdrukt — en daarmee het zich ontwikkelende brein informeert over veiligheid, spanning, ritme en verbinding. Dit proces vormt de basis voor het emotionele geheugen dat het limbisch systeem later zal beheren.
- EMT en ECM: de cellulaire oorsprong van hartvorming
Tijdens de vroege embryogenese ondergaan cellen in het endocardium een ingrijpend proces: epithelial-mesenchymale transitie (EMT). Daarbij verliezen stabiele epitheelcellen hun polariteit en hechting, en veranderen ze in migrerende, multipotente mesenchymale cellen. Deze cellen dragen bij aan de opbouw van functionele hartstructuren zoals de endocardiale kussens, de hartkleppen en de trabeculae — sponsachtige spierbalkjes aan de binnenzijde van de ventrikels die essentieel zijn voor vroege contractie en doorbloeding van het groeiende hart (Gitler et al., 2003; Liu et al., 2010).
Dit hele proces wordt mogelijk gemaakt en gereguleerd door de extracellulaire matrix (ECM) — een dynamisch, interactief netwerk dat:
- biochemische signalen zoals TGF-β, VEGF en BMP transporteert;
- mechanische informatie biedt via trekkracht, spanning en weefselweerstand;
- bio-elektrische eigenschappen moduleert via ionenstromen en spanningsvelden in de celomgeving (Derrick & Noël, 2021).
Het hart dat hieruit ontstaan zijn dus niet enkel een anatomisch gevolg, maar het resultaat van een rijk samenspel tussen celgedrag, omgeving en ritmische mechanica.
- Het gevormde hart als zender van bio-informatie
Wanneer het embryonale hart begint te kloppen, is het meer dan een pomp: het wordt een zender van informatie. Iedere hartslag genereert een continue stroom van biomechanische, bio-elektrische en biochemische signalen die zich via de ECM en fascia verspreiden naar de rest van het lichaam — en in het bijzonder naar de zich ontwikkelende hersenen.
De hersenen ontvangen deze signalen nog voordat ze bewust kunnen verwerken wat ze betekenen. En toch: dit is het moment waarop een eerste, lichamelijk geheugen ontstaat — een impliciete ervaring van ritme, druk en veiligheid.
2.1 Biomechanische signalen
Elke hartslag creëert drukgolven die zich via het arteriële systeem voortplanten tot in de hersenen. Deze signalen worden niet alleen door het bloed gedragen, maar ook door mechanosensorische paden in de fascia en vaatwanden, waar ze kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van ritmische hersenactiviteit (Sun et al., 2023).
Een krachtig voorbeeld hiervan is de fascia carotica, de bindweefsellaag rondom de arteria carotis, die samen met de vena jugularis en de nervus vagus is ingebed in de zogeheten carotisschede. Deze fasciale structuur functioneert niet alleen als fysieke bescherming, maar als een dynamisch doorgeefluik voor mechanische signalen. Iedere arteriële puls wordt geregistreerd als rek, torsie of vibratie in het fasciale netwerk en kan via mechanotransductie het vormende zenuwstelsel informeren over ritme, intensiteit en interne stabiliteit (Benetazzo et al., 2011). Zo fungeert de fascia als een intelligent sensorisch systeem dat het brein in staat stelt vroegtijdig lichamelijke signalen te interpreteren — nog voordat bewuste waarneming plaatsvindt.
2.2 Bio-elektrische signalen
De elektrische ontladingen die gepaard gaan met hartactiviteit beïnvloeden de elektrofysiologische afstemming van hersenstam en thalamus. Deze gebieden zijn cruciaal voor het ontstaan van fundamentele ritmes zoals ademhaling, arousal, slaap en basale emotionele responsen (Park & Blanke, 2019).
2.3 Biochemische signalen
Het hart produceert ook signaalmoleculen, zoals atrial natriuretic peptide (ANP), die via de bloedbaan limbische hersengebieden bereiken. Deze stoffen spelen een rol in stressregulatie, homeostase en emotionele afstemming (Gutkowska & Jankowski, 2011).
- Mechanisch geheugen als emotionele blauwdruk
Iedere hartslag, iedere rek of puls, beweegt door de fascia en geeft informatie aan het zich ontwikkelende brein. Deze signalen zijn herhalend, intern en betrouwbaar — een patroon dat het brein leert herkennen als “van binnen”. Het leert ze actief te dempen (interoceptieve attenuatie) om interne ruis van externe prikkels te onderscheiden (Park & Blanke, 2019).
Maar vóór deze demping plaatsvindt, worden deze signalen diep opgeslagen in wat we kunnen zien als een mechanisch geheugen. Daaruit leert het brein:
- hoe veiligheid voelt (regelmaat);
- hoe dreiging voelt (plotselinge fluctuatie);
- hoe verbondenheid voelt (coherente ritmes).
Emoties als rust, spanning, angst en nabijheid krijgen hierdoor een lichamelijke basis — een blauwdruk van gevoel gevormd door ritme en beweging, lang vóór de ontwikkeling van taal of bewuste beleving (Damasio, 1999; Seth, 2021).
- Het hart als blauwdruk van emotionele intelligentie
Wat we hier zien is een lichaam dat voelt vóórdat het denkt. Het hart leert het brein hoe het zich moet afstemmen op zichzelf, en dit vormt de basis voor interoceptie: het vermogen om interne signalen waar te nemen en te interpreteren. Deze capaciteit is cruciaal voor:
- zelfbewustzijn;
- emotionele regulatie;
- sociale verbondenheid (Seth, 2021).
Het hart — gevormd door EMT en ECM — is daarmee niet alleen een anatomisch wonder, maar ook een leraar van het brein, een ritmische gids in de ontwikkeling van de menselijke gevoelswereld.
- Van embryonale beweging tot therapeutische aanraking: de rol van osteopathie
Hier komt het raakvlak met osteopathie helder in beeld. Osteopaten benaderen het lichaam als een geheel van bewegende fascia en ritme. Verstoringen hierin, ontstaan door fysieke of emotionele belasting, kunnen invloed hebben op de gevoelsbeleving en regulatie.
De osteopaat “luistert” met de handen naar het lichaam: waar spanning vastzit, waar beweging stokt, waar ritme verloren is. Door het losmaken en afstemmen van fasciale structuren — bijvoorbeeld rond de carotisregio — kan opnieuw contact gemaakt worden met de diep opgeslagen mechanische herinnering van veiligheid en coherentie. Deze benadering ondersteunt de zelfregulerende vermogens van lichaam én brein (Cerritelli et al., 2023).
Conclusie: vorm geeft gevoel
De reis van cel naar ritme, van hartslag naar beleving, laat zien dat het hart veel meer is dan een pomp. Het is een ritmische boodschapper, een kloppende gids in de ontwikkeling van zelfgevoel en emotie. Via EMT en ECM ontstaat een structuur die niet alleen bloed rondpompt, maar ook signalen — biomechanisch, biochemisch en bio-elektrisch — die het brein vormen nog vóór het bewust kan denken.
Wat het hart het brein leert, wordt niet vergeten. Het leeft voort in onze ervaringen van spanning, rust, verbondenheid en veiligheid. En in disciplines zoals osteopathie kunnen we die oerboodschap opnieuw aanraken — en herinneren wat ons hart al wist, nog voor we konden voelen.
Bronnen
- Benetazzo, L., Bizzego, A., De Caro, R., Frigo, G., & Stecco, C. (2011). Histological study of the deep fasciae of the limbs. Journal of Bodywork and Movement Therapies, 15(4), 386–390. https://doi.org/10.1016/j.jbmt.2010.12.003
- Cerritelli, F., et al. (2023). Osteopathic Touch and Heart-Brain Interaction. Scientific Reports, 13, 4983.
- Damasio, A. (1999). The Feeling of What Happens: Body and Emotion in the Making of Consciousness. Harcourt.
- Derrick, C. J., & Noël, E. S. (2021). The ECM as a driver of heart development and repair. Development, 148(5), dev191320. https://journals.biologists.com/dev/article/148/5/dev191320
- Gitler, A. D., et al. (2003). EMT in cardiac development. Developmental Cell.
- Gutkowska, J., & Jankowski, M. (2011). Physiological role of natriuretic peptides in the central nervous system. Neuropeptides, 45(2), 105–112.
- Liu, J., et al. (2010). Control of cardiac trabeculation by Notch1 signaling in endocardial cells. Developmental Cell, 16(2), 233–244.
- Park, H. D., & Blanke, O. (2019). Heartbeat-evoked brain responses: A review. Trends in Neurosciences, 42(6), 442–454.
- Seth, A. (2021). Being You: A New Science of Consciousness. Faber & Faber.
- Sun, L. Y., et al. (2023). Mechanical signaling in cardiovascular tissue development. Life Science Alliance, 6(3), e202201785.